در پی معجزه ای چشم براه است هنوز...؟!
جوانه ی آفتابگردانی که زیر تخته سنگی ...!
جا مانده است .
در پی معجزه ای چشم براه است هنوز...؟!
جوانه ی آفتابگردانی که زیر تخته سنگی ...!
جا مانده است .
بزن نی ...نامه ی مریم رسیــــده
به خط ساده و قلبــــی تکیده
بزن نی... زخم تو راهی نــــداره
بجز( نی خانه) هم جایــی نـداره .
نمیگنجه تو شعر و تو غزلهام
تموم خوبیای تو (( یگانه ))
تویی شمعی که میسوزی برا ما...
و ما سر گرم گشتن دور خانه.
از آسمون میباره
نم نم برف و بارون
هدیه به قلب زمین
سفیدی آسمون
دلم میریزه انگار
تو سرمای زمستون
کاشکی قلم مینوشت
حرف دلم رو آسون
دلم برگ خزونه
بدست سرد دنیا
رسم زمونه کاشکی
...
مشگل از تار زندگی نیست ...که خوب نمی نوازد...؟!
تار دلها کوک نیست.
هآن سهراب کجایی...؟!
که جایت خالیست...
تکه نان نیست که هیچ...؟!
دلمان هم خوش نیست.
سر ذوق هم به دلاری ختم است.
دریــــــــا...؟! سلام مریم
به موجـــــــای قشنــگت
باز اومــــــــدم بشینـــــم
کنـــــــــار دل تنـــــــــگت
دلـــــــم گرفتــــــــــه دریا
مثل شبـــای پاییـــــــــــز
مثل پرنده ای کــــــــــــه
فهمیده لونه اش نیست
دریا...؟! غرور مریــــــم
شکسته تو شبی سرد
مثل گلی که طوفـــــان
یک شبــــه پرپرش کرد
دریا گلایه مونـــــــــده
کنار بغض تنــــــــــهام
حرفایی که نگفتــــــم...
....