قادیکلا....
محلی مازندرانی ترجمه فارسی
شه بهاره چلچلا ره بنازم بنازم چلچلای بهاری خودمو
ونه قد آونه بالاره بنازم قد وبالاشو بنازم
ونه صدا بهییه بهاره خونش صداش خواندن بهاریه
ونه دئون خدا خدا ره بنازم تو دهنش خدا خدا رو بنازم
بهار هسا شادی شسکا سما بهار است شادی وبشکن وسماء
ونه برمه بیستایی بیستاره بنازم گریه های مخفیانه شو بنازم
سروش انه وه سبزه کنار کنار سبزه هوای خوندن میکنه
قدرتی اون جان خدا ره بنازم شگفتی خلقت خدا رو بنازم
بهارهسا اسپه سر سره بهار است وسفیدی زیاده
ونه سیورخت آ قبا ره بنازم لباس سیاهشو بنازم
ونه دل خروش چشمه دلش مثل چشمه خروشانه
گلی خشک هسکا ره بنازم گلوی خشک از آبشو بنازم
شمسه ایارنه شادیآ خنده برای شما شادی و خنده میاره
ونه دل درد بیدوا ره بنازم درد بیدرمون دلشو بنازم
چلچلا منم ته واری پرنده منم مثل تو...
شه آسونا شه خدا ره بنازم آسمونو خدا خودمو بنازم
مه نوار هسه محلی خونش آهنگ محلی گوش میدم
شه کتولی آ شه نجما ره بنازم کتولی و نجمای خودمو بنازم
مره گنه شاعره ناکهشاعر بمن میگن شاعر زن نه مرد
شه شعر بی دست وبی پا ره بنازم شعر بی دست و پامو بنازم
منا وه فهممبی زبون هم ره منو شعرم زبون همو میفهمیم
شه زبون بیهم صدا ره بنازم زبون بی هم صدامو بنازم
مه خونش بهییا شماءسماء شعر منه و رقص محلی شما
شه مله سر سرصدا ره بنازم تو محل خودم سر صدا رو بنازم
افتاب در نزوءمحله روشنه افتاب نزده روستامون روشنه
ونه اسم گت قادیکلا ره بنازم اسمش قادیکلای بزرگو بنازم
ونه نفار سر سبزه قواء رو گنبد مسجدش سبزه
ونه کنار سید صیف الله ره بنازم کنارش مرقد سید صیف الله رو بنازم
باغ رفته گونه امه آسونه مزار رفتگانه اسمش آسونه هست
ونه کنار اون گت درکا ره بنازم کنار رودی هست که بنازم بهش
ونه مردم همه خونگرم آساده مردمش همه خونگرمو ساده ان
ای وشونه سره بلاره بنازم بلاهایی که کشیدنو بنازم
چنده عزیز هسه مردم مله محله های همه عزیزه
منم شه غریب قادیکلا ره بنازم منم قادیکلای غریبمو بنازم.
از کتاب: وشعر... تنها بهانه ئست
نوشته: مریم قاسم پور
سلام شعرزیبایی بود