یادمان باشد...

 

 

 

ابرها از زمین به آسمان میروند...

 

ویکسان بر سر همه میبارند.

 

نفرین...

 

دلخسته تر از دریا

 

      دلمرده تر از ساحل

 

               نفرین به دردامون

 

                       نفرین به مرگ دل.

 

مونس....

 

لالایی شاعر تنها

 

     لالایی شعر بیهوده

 

               لالایی این قلم انگار

 

                        همیشه مونسم بوده.

 

واژه....

 

لالا یی  واژه میترسه

                 

ازین نیرنگ آدمها

                         

لالایی خسته از امروز

                              

 لالایی خسته از فردا...

بیتاب...

 

هنوزم گیج گیجم...

 

           هنوز بیتاب بیتاب

 

                    منو  درد عجیبی ...

 

                                که بر جان من افتاد.

 

 

خرم...

 

خرم آنروز...؟!

 

کزین منزل ویران بروم...

گنج...

 

هیچ گنجی ...

 

بالاتر از اعتماد بخدا نیست.

تعبیر...

 

خون دل آرام...

 

     میچکد از چشم قلم...

 

                 حیف کسی  قدرت تعبیرش نیست.

 

 

السلام علیک یا امام غریب...

زائرم  آقا جوابم میدهی

 

   تشنه ام یک جرئه آبم می دهی          

 

      آرزو دارم شوم سیراب عشق 

                   

          مشق عشق آقا...تو یادم میدهی...؟

 

 

 

مسافر عشق...

 

سلام...

 

بر مسافران تشنه عشق...