مظلوم عالم...فاطمه

 

بهار آمد ...بهاری رفت آری...

 

     به گل بنشست آواز قناری

 

               گل مظلوم عالم فاطمه جان...

 

                        بگو برشیعه رازی را که داری.

 

 

غوغا...

دلتنگ بودن افتخاری نیست

 

      دل سنگ بودن عادت دنیاست

 

                  من از تمام جاده بیزارم

 

                       اینجا فقط در قلب من غوغاست  

 

کاش عمر...

 

دستای خالی و سردم

 

    همیشه خالیه اینجا

 

          کاش عمر خاکی مریم 

 

              نبوده هرگز بدنیا.

شوره زار...

 

غصه نخور هم وطن

 

       دنیا یه شوره زاره

 

                 آدم توی شوره زار

 

                                همش فکر فراره.

 

 

خاطره...

ابر سرگردونی ...

 

    میره سمت آب دریا

 

          تلخی خاطره هاشو

 

                  میپاشه رو خاک دنیا.

 

 

نفرین...

 

دلخسته تر از دریا

 

      دلمرده تر از ساحل

 

               نفرین به دردامون

 

                       نفرین به مرگ دل.

 

مونس....

 

لالایی شاعر تنها

 

     لالایی شعر بیهوده

 

               لالایی این قلم انگار

 

                        همیشه مونسم بوده.

 

واژه....

 

لالا یی  واژه میترسه

                 

ازین نیرنگ آدمها

                         

لالایی خسته از امروز

                              

 لالایی خسته از فردا...

بیتاب...

 

هنوزم گیج گیجم...

 

           هنوز بیتاب بیتاب

 

                    منو  درد عجیبی ...

 

                                که بر جان من افتاد.

 

 

صبر...

 

دریا صبرم سر اومد

 

              میون آب و آتیش...؟!

 

                            نمیدونم که ماتم

 

                                          یا تا ابد شدم کیش.