دفتر...

 

نیمه شب و...دفتر نیمه بسته

 

   بخت منو ثانیه های خسته

 

      کاش تو دو  روز عمر دنیاییم

 

         نبینم که غم تو دلی نشسته

 

بهارمن...

 

ریشه هایم را ...

 

     در پاییزی سرد

 

          پرستوهای مهاجر...

 

                 با خود به ناکجا آباد بردند

 

                       ومن...؟!

 

                     هنوز چشم انتظار بهار مانده ام ...

 

                                تا...؟!

 

                                  پرستوها برگردند

 

                                        و نمیدانم...

 

                     

                     زمستان اینجا چرا طولانیست...؟!

 

                               پرستوها چرا نمیآیند

 

             و بهار در کجای زمین  جا مانده است...؟!

 

 

فلک...

 

فلک با بخت من خوب تا نکردی...

 

گره تن تن زدی و وا نکردی.

سوز...

 

بزن نی زخم مریم سوز داره...

 

    فلک این قصه رو هر روز داره.

نمک...

 

بزن بارون چرا زخم دلم مرحم نمیگیره

 

          چرا سهم دل من یا نمک یا زخم زنجیره.

نیا...

 

 بهار من...

 

           نیا...؟!

 

                  زمستان اینجا طولانیست.

روزگار...

 

 

سرد میشود...

 

     روزگار دلم ...؟!

 

          وقتی نفس...

 

                بهانه ای برای  زندگی میشود.

استعاره....

 

سنگین میشود...؟!

 

         بال پروازم

 

                 وقتی...

 

                         استعاره ها جابجا میشوند.

سهم قلم...

 

چرا سهم قلم اینجا...!؟

 

شده حرفای تکراری

 

خدایا از تو می پرسم 

 

تو هم حال منو داری...؟!

 

 

طولانی...

 

بخواب طولانی رفت...؟!

 

آرزوهای جوانی که پول نداشت.